Domowi pupile strona 1 z 3

Ahoj!
Dla oderwania od smutnej rzeczywistości pogadajmy o zwierzaczkach. Macie? Chcielibyście mieć? Co, skąd, jak, dlaczego? Foteczki mile widziane (zwierząt, nie Wasze)

Beniamin zwany też Dzieciakiem. Gryzie kiedy ktoś mówi, że jest gruby :D

Owczarek niemiecki długowłosy

No.


Mam, Pana Maksymiliana. Marudne to i upierdliwe jak cholera. Piesek francuski. :(
Chociaż chodząc z nim wieczorami na spacery jest jeden profit. Panie zaczepiają i mówią, że jest słodki. Tak jakbym tego sam nie wiedział.

Stadninę koni.

:(

W domu kocica, pozostała reszta futrzastych na dworze.

To są psy z odzysku. Haski bo się znudził pewnej rodzince (okazało się że nie do końca jest Haski) i chcieli do schroniska oddać. Owczarek przybłąkał się na zakład pracy, w którym pracuję, ledwo żywy. Podkarmiłem, podleczyłem, zabrałem do domu, zanim hycel po nią by przyjechał. Haskowata wabi się Sara a owczarkowa "Chuda"

a to mój dyziek ma tyle lat co moja córka

Przedstawię państwu tego Jegomościa. Ciągle bardzo nieufny (piesek adoptowany ze schroniska). Strasznie leniwy

Pies wygląda na 14 lat. Mylę się?

hehe nie 10 rok mu idzie ale jest oddany ułożony, miał chyba 7 miesięcy jak do nas trafił

Super! Marzy mi się taki! Jak to jest z jego utrzymaniem? Musi chodzić do fryzjera dla psów? A tak ps. To mam zdj. Na profilu swoich
W tym jeden kot mi zaginął

Nie jest tak źle , przede wszystkim taki pies musi mieć duży wybieg bo do małych to on nie należy i trzeba mu poświęcać uwagi jak każdemu psiakowi

Nie mycie i szczotkowaniem sam się zajmuje,

Super są Ci wasi futrzaści przyjaciele Strasznie fajnie, że część z nich przygarnęliście zamiast kupić, uratowanie chociaż jednej puchatej kulki od złego losu to takie małe bohaterstwo. Też mam w tym swój udział :)

To jest Gruba, adoptowana ze schroniska (już wtedy była gruba ;o)

A to już zgarnięty prosto z ulicy Charlie.

Sonia. We wrześniu będzie miała dwa lata. Jest szalona, nieposłuszna, ale kochana i wcale nie głupia. :) Właścicielka miotu, z którego pochodzi oddała ją i trzy inne pieski do babki, której dziecko zadusiło dwa psy z tego miotu. Uznała, że nie będzie ryzykować i dwa pozostałe pieski (psa i moją Sonie(miały 3 miesiące)) zapakowała w wór, zawiązała i wrzuciła do pobliskiego wyrobiska. Psiaki na szczęście znalazł mój kolega. Po "odłowieniu" wora otworzył go. Drugi piesek uciekł, a Sonia została, bo była zbyt słaba i wystraszona. Kolega wrzucił ogłoszenie na fb, że maluch szuka domu. Od razu się w niej zakochałam. I jest u mnie. Jest szczęśliwa i przede wszystkim bezpieczna. :)