Wejdź... To Cię dobije. strona 1 z 2

Temat z serii:

Prymitywna poezja(?)Anji

pretensje co do tragiczności tego czegoś pod spodem proszę kierować do odpowiednich osób. tj. do mnie?

Znasz ją
Kochała muzykę
Kojarzysz
To ta w sprasych dżinsach i szarej koszulce
Kim była
Szamanką
Czarowała wszystkich
Rządną życia dziewczyną
Pragnęła go, lecz nie korzystała z niego
Nie lubiła brać
Dawać też nie
Była
Nieobecna
Zła
Fałszywa
Zgubiła się
A może pogubiła
Straciła sens egzystecji
Odeszła od nich
Została sama

Oceniajcie obiektywnie ;]
i tak domyślam się na co zasługuje to coś na górze

pozdrawiam:Anja

Faktycznie prymitywna. "Straciła sens egzystencji" mi się podoba.

Nie znam sie w najmniejszym stopniu na poezji, ale to akurat mi sie podoba

Proste to jak budowa cepa

Znasz ją?
Kochała muzykę.
Kojarzysz?
To ta w sprasych dżinsach i szarej koszulce.
Kim była?
Szamanką.
Czarowała wszystkich.
Rządną życia dziewczyną.
Pragnęła go, lecz nie korzystała z niego.
Nie lubiła brać.
Dawać też nie.
Była...
Nieobecna.
Zła.
Fałszywa.
Zgubiła się.
A może pogubiła?
Straciła sens egzystecji.
Odeszła od nich.
Została sama.

piep.rzone znaki interpunkcyjne.
choć w sumie niczego to nie zmienia

Jeszcze prostsze i prymitywniejsze
wcale bym się nie zdziwił jak jakieś dziecko z podstawówki "wytworzyło" by coś lepszego

wylewne... ale za mało rozbudowane i niewiele przekazuje czytelnikowi
musisz troszeczkę zwrócić uwagę na ortografię, bo ja tu widzę błąd

dziękuję ;]

i Tobie też!

i Tobie.

Tobie.

i Tobie!

i w ogóle miło było przeczytać parę miłych słów.
trosz ironizuję. wybaczcie ;]

zbyt proste i banalne. ze znakami interpunkcyjnymi już nabiera głębszego sensu, ale to jednak nie to, co chcialbym przeczytać.

a mnie sie podoba ;] gratulejszyn

Konto usunięte: Nie lubiła brać Dawać też nie

a to co za kwiatek? w ogóle w tym "wierszu" sporo jest takich owoców egzaltowanego poczucia piękna
może i ma to głębszy sens metaforyczny, niesie pewnien zdecydowany wydźwięk, ale raczej poezja to nie jest, brak w nim środków, które mogą świadczyć o kunszcie, jak dla mnie to jest proza udająca poezję* w mało wyrafinowany sposób (ale nie jest złe ;] ); co do formy - przede wszystkim razi niezgrabne połączenie języka megakolokwialnego i mało porywającego (dżinsy, dała, brała...), z mową udręczonego "życiem codziennym Polaka" ("pragnęła go, lecz nie korzystała z niego"... - co to w ogóle znaczy? ); kilka naburmuszonych górnolotnych słów kojarzy mi się z łupem dziecka, które nieudolnie dosięgnęło do najwyższej półki z czekoladkami i złapało tylko papierek... naprawdę, są chyba w polszczyźnie ciekawsze słowa niż "sens egzystencji" czy "szamanka" (może "szynka"...?)
Jednak zaciekawiła mnie treść, może sprónuj powlec ją innymi słowami, bardziej z nerwem i zabawą, tak żeby był kawałek sztuki....

pzdr, - v o g u e r

__________
*oczywiście, nie dlatego, że to biały wiersz

Konto usunięte: choć w sumie niczego to nie zmienia

Lepiej wygląda bez.
Ale mimo wszystko mi się nie podoba.
Taki pusty.
O.

tez mi sie podoba

zbyt prosty ;)
nie ma tu nic głebszego
gdyby dołozyc parę spójników mogłoby to za prozę robic.

nie podoba mi się,taki prostu trochę