Fajne, czy nie?

Może zbyt profesjonalne to nie jest ale zamieszczam.
Licząc na postęp czasu,
który kroczył wolno i dumnie niczym paw,
kryłam w sobie esencję rzeczywistości.
Posiadałam wiarę w zaistnienie jej.
Czekałam cierpliwie...
...a kiedy nadszedł dzień początku
byłam w niebo wznoszona.
Wśród aniołów niewinnych
czekałam na spełnienie mojej szansy.
Po kolejnych krokach czasu zrozumiałam,
że coś jest nie tak,
że coś jest nie na swoim miejscu.
Ktoś zniknął z moją ideą.
Pozostawił jedynie wilgotne rzęsy i policzki.
Zamilkł. Nic nie zrobił.
Zrozumiałam, że czas przestał iść,
że zatrzymał się i powiedział:
''To koniec...''

Szczerze przyznaję, że wszystkie moje wiersze nie są szczególnie zachwycające.
Buźka.

Takie sobie, mi sie za bardzo nie podoba, ale wybitnym krytykiem poezji nie jestem.
W porównaniu z innymi amatorskimi wierszokletami to nie wypada tak źle, ale chyba trzeba trochę nad przekazem popracować.

A ja nie jestem wybitną wierszokletką.


Uff.


Czyżby był niezrozumiały?

yyy jakiś taki zamotany ten tekst :(

Poezja jest jeszcze bardziej nudna niż "Moda na sukces". nie znam się na tym dla tego nie mnie oceniać ale przeczytałem tekst i stwiardzam że chyba tylko podmiot liryczny wie o czym jest ten wiersz. :/

Taki jest niezrozumiały?
Przecież o to chodzi w wierszach.

a wcale, że nie

też musze przyznać, że 'zamotany'

to przyrównanie do pawia pretensjonalne..


esencja rzeczywistości..
dobre...
Ale dlaczego po stwierdzeniu.. że kryłaś.. poddajesz ją w wątpliwość..
Wielokropek w wierszu wolnym nie na miejscu jest..
Kłóci się z jego strukturą :) :)


nie za pompatycznie?
Coś takiego nie moze sie spotkać z przychylnością odbiorcy..


ładnie

Generalnie popracował bym jeszcze nad konstrukcją..
Im prościej się coś próbuję przekazać.. znaczy prostymi słowami.. tym lepiej.

Najlepsze wiersze są genialne w swojej prostocie.
Także budowy zdań.

Mieszanie podmiotu lirycznego z własną osobą jest złym pomysłem poza tym.
Wymusza masę nioeciekawie brzmiących i odbieranych -łam, -łem itd.

Pozdrawiam